Kulaklarımda Yankılanıyordu Ezgi Fısıltısı

Kulaklarımda yankılanırken Ezgi fısıltısı,
Ansızın yalpalıyordum.
Bilmeden gidiyordum bildiğim yolu,
Kayboluyordum sisli bir gecenin avcunda.
Karanlık sinesine çekiyordu yıldızları,
Rüzgar uğulduyordu.
Yırtarak geliyordu gecenin sessizliğini,
Bilmeden gidiyordum bildiğim yolu.
Sokak lambaları kör yanıyordu,
Koşuyordum, yorulmak bilmeksizin gecenin şafağına,
Yüzümü kırbaçlarken rüzgarın o kemiklere işleyen soğuğu,
Kulaklarımda yankılanıyordu Ezgi fısıltısı,
Bilmeden gidiyordum bildiğim yolu.
Heybetli ağaçlar ölüm dansı ediyor,
Dalgalar kıyıya vuruyordu intikam alırcasına,
Meyhanede son şarkı çalıyor,
Geminin siren sesi yardım dileniyordu,
Ben ise şaşkınlıkla izliyordum kargaşayı,
Dizlerimin bağı çözülmüş, pes ediyordum.
Bırakıyordum herşeyi ardımda, hatırlayamıyorum,
Son bir türkü söylüyor,
Bilmeden gidiyordum bildiğim yolu,
Kulaklarımda yankılanıyordu Ezgi fısıltısı.