annem,
sabahları
ve akşamları
pamuklu çubukla
kulaklarını temizlerdim
ne güzel çevirirdin yanaklarını
bir sağa
bir sola
ama hep bana
hep bana....
annem,
banyo sonrası
en son kestiğimde
el ve ayak tırnaklarını
bir de törpülemiştim onları
yakmadan yanan canını
bir ellerine
bir ayaklarına
en çok da bana bakardın
bana bakardın...
annem,
her banyo sonunda
sen olacaksın
pamuklu çubuklarda
ve benim kulaklarımda...
annem,
her tırnak kesişimde
sen olacaksın
tırnak makasımın ucunda
ve benim parmak uçlarımda..
Fikret Turhan-Yalova,
25.12.2014
Kayıt Tarihi : 25.12.2014 15:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!