Kulak Dilden Muzdarip Şiiri - Mehmet Şahan

KULAK DİLDEN MUZDARİP

Dilim ne konuşur, kulak ne anlar?
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!
Dilde aşk buluşur, kulakta zanlar;
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

Sabah akşam atışırlar durmadan,
Ağam paşam çatışırlar durmadan!
Bütün yaşam tartışırlar durmadan,
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

Dil doğruyu söylüyorum, emin der;
Göz doğruyu görüyorum, yemin der!
Hep doğruya veriyorum, demin der,
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

Dil, yüz diyor ama kulak güz anlar;
Dil, sez diyor ama kulak süz anlar!
Dil, gez diyor ama kulak giz anlar,
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

Duyarsızlık ise dil hep doğru mu?
Hazımsızlık aşikâr mı uğru mu?
Anlaşmazlık niyetleri eğri mi?
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

Pîr-i Fânî der ki; ünleyen yanlış,
Sözler değil belki dinleyen yanlış!
Kim bilir; belki de anlayan yanlış,
Dil kulaktan; kulak, dilden muzdarip!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
27.08.2025 – KAPAKLI