Külâh Şiiri - Said Toprak

KÜLÂH

Ense kökümde ölümün en derûni nefesi
Hele nefsime bakın bu ne dünya hevesi
Önünden gidersem ağlamasın gül güzeli
Hakkı kaldırırken gayz dolar güç sahibi

Doğruyu söyleyerek göçmek hoş ebedi
Dava yolunda yürürken sorma sebebini
Ağır geliyorsa a can tenine sor nedenini
Aynı elmadan yiyemezsek gücenme emi

Nasip ne yapalım fani dünya böyle işte
Hayata sarıl ancak asla Rabbine küsme
Düşmanların mekirlerine çokça üzülme
Hz.Süleyman genç evladına üzülse bile

Gelecek ne gösterir bilinmez çoğu ihtimal
Berat edipte çıkarız belki Ramazan ayına
Ümitle geril duaların iklimine beni de sal
Allah’ın inayetiyle işler yine girer rayına

Tek silahımız ki dua ve tevekkül yolunda
Bir ip asılıp getirilirsem o gün boynumda
Ne biriktirdin çıkar derlerse şu koynunda
Size lâyık bir şey yok ki dünya soluğunda

Olan oldu artık her şey bitti Takdir-i ilahi
Amacımız belliydi sadece sırf Rıza-i ilahi
Ağırlarına gitmiş o hak sözün güçlü silahı
Değişmeyi göze aldık şu şer işlerle külâhı

SAİD TOPRAK