'Kulağımdaki ses Şiiri - Kürşat Çek

Dün gece kulağım çınladı, çok çınladı hatta.
sesin kulağıma geldi bir ara.
İki elimle kulaklarımı kapattım öylesine sağır edici, ölesiye güzeldi.
Kulaklığı takıp son ses müzik açtım, geçmedi.
Lavaboda yüzümü yıkadım, aynadan bakınca arkamdaydın..
Hemen çevirdim kafamı, yoktun..
Yoktun,
yoksun,
yok sundun hayatıma..
Hep bunu yapıyorsun,
sesin neden kulağımda, aynada görünüp neden kayboluyorsun
Biliyorum ben seni göze aldım, o yüzden görüyorum evet evet,
sesinde 'çekiç-örs-üzengi' arasında bir yere sıkıştı zaten.
Diye kandırma seanslarına başlamıştım ben yine, olmadı..
Çekiç kafama vuruyor sesini, başım ağrıyor,
kulaklarım sesini arıyor yine..
Olmayacaktı böyle,
Ağladım bende, lavabo tıkandı gözyaşlarımdan.
içinde öldüğüm geldi aklıma,
Aklıma küstüm,
kan kustum,
sonra sustum...
Temizleyemedim kendimi senden.
üstüm başım sen içinde.
Sende benim içimde.
Sen bana gelip 'içim' de..
Ben yine bunları yaşamaya razıyım, kulaklarım bayram etsin,
kul haklarım rahatlasın, diğer insanlara karşı..
Ama sakın gidiyorum deme!
Kul,ağımdasın her ne olursa olsun.
Senin yerin, benim kul'ağım..
Hadi dediğimi yap,
'seni seviyorum' de. Şu sessizliği boz bir şekilde.
Sesin izlik, hayatımda..