Ağlardım...
Sözcükler gözyaşı olup dökülürdü.
Anlardım...
Ve geriye hiçbir şey kalırdı.
Oysa her sabah uyanışımdın sen.
Her uyanışımda arayışımdın.
Yudumlarken günün ilk ışıklarını yüreğim,
Kulağım hep kapıdaydı...
03.05.2016
01.15
Kayıt Tarihi : 30.5.2016 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!