Kula Minnet Etmem Şiiri - Nurettin Sevim

Kula minnet etme, eğme başını.
Rızık Allah'tandır, verir aşını.
Namerdin önünde boyun eğme sen.
Yaradana sığın, sil göz yaşını.

Altın tahta konsa eğilme yine,
Güç kimsede değil, yalnız Rab’binde.
İnsan ölümlüdür, gücü geçici.
Sığınılmaz onun boş gölgesine.

Nice zengin geçti, nice Karun'lar.
Hepsi toprak oldu, bitti zamanlar.
Kula güvenmekle yıkılır insan,
Asıl kudret Hakk’ın rahmetinde var.

Kula minnet etmem, eğilmez başım,
Allah'tan isterim bu yakarışım.
Faniye güvenmem, geçer dünyası,
Hakk’ın kapısında akar göz yaşım.