Kula Kuluk Etmem ki Şiiri - Navruz Kaplan

Dünüyanın zoruda varsa korkmam
Azırayıl gelse sonunda de ölecem
Bağışlama beni kes varsa hesabım
Kuluk etmem insana isterse azrayıl

Boyun eğmem kimseye zor da olsa
Selamı ben keserim isterse yakın da
Ağlayanı sevmen o beni ağlatmışsa
Yanımda otursa ben onu ezmem ki

Sıtım çok acıyor binmesin kimse
Ben binmem bineni sevmiyorum
Severim sohbeti âlem var ise
Kalkarım masadan cahil geldise

Bedeli varsa öderim hemen ben
Çabuk kalkarım giderim burdan
Susmak bazan bin gadayı savurur
Bazan konuşurum sırası gelince

Kapatmam kapıları açık kalacak
Sırası gelince söylerim ben yüzüne
Yaparım binalar yıkılmayacak gibi
Beni bahsederler öldüğüm zaman

Navruz çok söyledi dinleyen kimdir
Ölünce çıkacak o zaman kısadır
Sağlık olsun bir gün sıra gelecek
Sevgi güzel ağlama sen gül bıraz