Kul Yapınca Şiiri - Bahattin Tonbul

Dil dua gözü nemli, yürek yalnız kalınca
İmanlı dostlara sor, taşa puta tapınca
Özlemek kaybetmekten, korkak ürkek olunca
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca

Gününü nurlu eyle, yağmurda ıslat bizi
Kapına kul olurum, kaybetme o son izi
Durdur ateşini dost, yık aşkını yak bizi
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca

Öfke rüzgar gibidir, zaman onu yok eder
Bilinmez dal kırılmış, hayat belki kaybeder
Ölüm bir süre diner, seven elbet hapseder
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca

Yıkılınca yokolma, şükret sen yaradana
Yüreğine sevda koy, ersen yar muradına
Güneş koy yıldız koysan, yola devam ardına
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca

Hayat belki yürüyüş, sonu başı hepyerde
Efendilik ağaçsa, yaprağı solmaz yerde
Doğru yoldan ayrılma, gece olmuş bak perde
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca

Bahattin geleceği, işte bu yedi günde
Ağlamayı bilmiyor, hayır şer geldiğinde
Her şerden sığınıyor, Allah’ın hergününde
Hırs aşkı yoketmesin, Hak onu kul yapınca
Bahattin Tonbul
21.2.2015