Kul Vuruyor Şiiri - Veysel Eraslan

Dal ile şitilin arası açık
Suya hasret, gül kuruyor kardeşim
Sabır eyle bu dert ile başa çık
Diyorsun ya bal eriyor kardeşim

Kim öğretti kılı kırka yarmayı
Silahsız, bıçaksız çekip vurmayı
Akıl etmez dostlarıma sormayı
Hal bilmeze yol soruyor kardeşim

Saçlarını tel, tel eder dokurdum
Dili sussa gözlerini okurdum
Bülbül gibi gül dalında şakırdım
Beklenmedik dil kırıyor kardeşim

Sevdanın yolları sanma ki tekin
Çoğunu yar verdi bana bu yükün
Haktan derim katlanırım velâkin
Merhametsiz kul vuruyor kardeşim

Haberi yok yürek burda teklerken
Yarsız geçen güne günler eklerken
Yorgan diye saçlarını beklerken
Tutup bana çul seriyor kardeşim

Bir fincan kahveyi, bir bardak çayı
Bölmedi; dar etti koca dünyayı
Hissizlikmiş meğer Veysel’in payı
Birde bana sal kuruyor kardeşim

20–10–2013
Veysel ERASLAN
Yozgat

Şitil=toprak altı ağaç dalı