Ne aradıysan
Aradığını doğa da buldun
İnsan da doğanın bir parçasıydı
Ne zaman ki insana ve çıkara doğru
Yönünü değiştirdin o gün kul oldun
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




İnsan , bugün anlaşılması zor bir zanaat oldu..
Kula kulluk moda , eziklik yüce , körlük revaç
Bari yaşlar yanmasa şu doğanın ormanında
Saygı ve selam ile
İnsan...
Gerçekten "garip!"
...
Ancak kaybettiğinde anlıyor,
"Özgür", başı dik, kendine yetmenin değerini....
Kulluk
Öyle "Yaradana" değil de
Kendinden "GÜÇLÜ OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜĞÜ" herhangi birine....
İşte dünyanın kaç bucak olduğunu o zaman anlar.
"YARANAMADIĞINDA, BİR KÖŞEYE MENDİL GİBİ" atıldığında!
Geçmiş olsun!
Artık "kül" bile değildir
Ki yeniden doğsun, teşinsin...
Günümüz gerçeği,
"Bir lokma, bir hırka......."
Kula kulluk, sonrası...
Hem de yığınla...
Maalesef...
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta