Kul ve Kül Şiiri - Önder Karaçay

Ne aradıysam
Aradığımı
Doğa da buldum

İnsan da doğanın
Bir parçasıydı
Ne zaman ki
İnsana doğru
Yönümü değiştirdim
İnsana kul oldum

Bunu fark etmem
Yetmedi bana
Doğa ile aramda
İnsanın ürettiği
Engeller buldum

O engelleri
Kaldırmaya yeltendiğimde
Bundan muzdarip olmuş
Kimseyi bulamadım

İki yüze bile sığmayan
Yüzsüzlüğün değirmeninde
Un ufak ezilmeyi
Hak edenler yüzünden
Aşağılık mahkukatın içinde
Debelenip kaldığımı anladım

Kul olarak yandım
İyice piştiğime göre
Kül olarak kurtuluşa ereceğime
Boşa inanmadım

Önder Karaçay