Bir halkın yüreği, çatlamış bir dağ gibi,
Yüzyılların derinliklerinden seslenir.
Dumanıyla konuşur gökyüzüne,
Ve her sözcüğü, toprağının derinliklerinden yükselir.
Dağlar, yeryüzünün kederli şarkılarıdır,
Ve biz, o ezginin içinde yanıp,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta