6 Ağustos 1970- Muradiye/Van
Aynaya bakınca yüzümden,
Çürümüş etler kopuyor toprağa
Tende bahara duran göğsün
Bir çiğnemlik ölüm ağırlığında
Varsın alkışlasın seni kalabalıklar,methiyeler yazsın
Bakışlarının dergahında ırmaklarından içtim
Kalplerimizi düşündüm zifir karanlığında gecenin
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta