Kül Ve Gül Şiiri - Mustafa Yalçin

Zaman bende dönsün.
Sen olduğun gibi kal.
Şehirler bende yıkılsın,
Sende büyüsün çocuklar.
Zaman senden aksın
Beni götürsün.

Mahir çizgiler tutunsun göz çukurlarıma sevgilim.
En güzel çağında bağlasın seni saçlarım.
Gül destesi yüzüne karşı
Kan pıhtısı siyahında durur katmerli yüzüm.
Sana meftun gözlerimde düğümlenir zamanım.
Ve kül sevgilim…
Gözlerinin gizinde yeşertir gülleri.
Geceye ve gündüze and olsun!
Küle ve güle and olsun sevgilim!
Sevilen tek tanrıça kaldın.
Dudak arasında mırıldanır duaların.
Gecenin günahına yer yok teninde.
En öpülesi yerinde tutunur güller.
Melun yüzlere tokatsın sevgilim.
Kabir yüzünde dirilişsin.
Tebessümün kızlarına beyaz bir tokasın,
Masum ellerinde.
Ufalan gözler sende birikir.
Masivayi unutanlara tanrıça!

Ve sevgili
Kal orada en beyaz çağında.
Aydınlığın yaşam olur beyaz gül yaprağında.

18.07.2014