Kul Ve Efendi Şiiri - Şinasi Eskikaya

Kabadayı geçinen insanların pek çoğu
Sen onlardan korktuğun için kabadayıdır.
Hele bir gösteriver sıkılmış yumruğunu
Gör nasıl çil yavrusu gibi hepsi dağılır.

Bu durumu en iyi izah eden söz şudur:
"Kişinin kendi değil namıdır korku salan".
Kabadayı sandığın insanın içi koftur
Çoğu kez bir korkaktır kendisinden korkulan.

Ama eğer kullaşmak var ise meşrebinde
Hiç merak etme sana bir efendi bulunur.
Yeter ki sen yatkın ve istekli ol bu işe
Gün boyu el öpmekten dudakların yorulur.

Nekadar kendisini bir mokmuş sanan varsa
Hepsi de öptürmek'çin uzatır ellerini.
Senin korkularındır cüret veren onlara
Biatındır onları yapan birer efendi.

Değişmez kuraldır bu kalubeladan beri:
"Kul olmazsa imkan yok efendi de olamaz".
Bir kısmı el öptürüp olurken bir efendi
Bir kısmı da el öpüp kullaşmadan duramaz.
Mayıs 2007,İstanbul