Kül ve duvar Şiiri - Polat Sarıgül

Yapma çiçekler alınıyor, gerçeğine inat
Yeşermiyor konduğu masada
Fotosentezsiz, nefessiz, ışıksız

Burası;
Yolunu kaybetmiş olanların, düşkünlerin dünyası
Lanetlenmiş bir kavimin, oğulları ve çocuklarının rüyası

Gök gri kusuyor
Maviye dönmüyor ışık
Tökezliyorum dizlerimin üzerine
Ayağa kalkmak için
Kanamıyor artık ellerim

Masal kitapları tarih öncesi bir imge
Kolu olmayan bir helen heykeli
Dokuz kat bir taş yığınıdır troya
Seyirlik geçmişimizin hüznü

Duvar fresklerinde,
Çekiç darbesi ile gizlenmiş meryem’in bakışları
Oyulmuş gözleri
Kaç bin yıllık ağlamak bu
Kaç bin yıllık acı

Bir yaban kavağı bul
Otur karşısına öğrenmeye çalış rüzgârın dilini
İyi bir anlatıcıdır rüzgâr
Yapraklara değdikçe iyileşir kirlenen kalbin
Belki bir kap yemek bir dirhem su koyarsın sokağın başına
Acıttıkların için

(2017)