Kül Ve Ateş........(Diriliş)

Yargıladım masum isyanlarımı,hançerledim tek bir darbe ile,
Çelik zırhlar sarmaladım kalbime,beyaz gül'den süsler yaptım yüzüme,

Saçımda ay ışığından hâleler,dualarım başımın üzerinde,
Ve itinayla besledim hüznümü,ben ona ağladım,o bana güldü,

Sonra sustum,hiç susmadığım kadar; kör bir bıçak saplandı yüreğime,
Çocuk oldum,hiç olmadığım kadar; ah! sevincim,ne de güçsüz büyüdü.

Sarp ruhuma fırtınalar haykırdı,sığındım katran karası geceye,
Güzel durdu ya! hüzün gözümüzde,yenilgim; ilk kez tanıştık seninle.

Bana bakıp fısıldıyor dostlarım,''Hüzünleri ile gömüldü'' diye,
Çoğunun işi vardı gelemedi,aynı yüzler cenaze törenimde.

Derin ifadeli simalar gördüm,duyamadım kendi sesimi bile,
Gün geceye,geceler gün'e gebe,küllerimden yeniden doğdum işte.

Kimi; kabına sığmayan yüreğim,ihtiyacın olmadı tavsiyeye,
Dünya; hiç korkmuyorum artık senden,gördüm; şeytan'ı da,melekleri de.

Düşlerde dost sesler şimdilerde,hadi gel diyor yakış ölümlere.
Senden gelen her cefa Ey! ''Sevgili'',benliğimle.başım gözüm üstüne.