Kul'un Adaletten... Şiiri - Ozan Yayla

İnsanlığın sonu hiç belli değil,
Önündeki setten haberi yoktur...
Ceza belli değil, suç belli değil,
Kul'un adaletten haberi yoktur...

Ortalık acaip bozuldu gardaş,
Para için sırlar yazıldı gardaş,
Ballar koktu, aslen azıldı gardaş,
Kimsenin hayattan haberi yoktur...

Kralı görmedi, şahı duymadı,
Çıkar ağır bastı, vahı duymadı,
Üstünden gitti de ruhu duymadı,
Kemiklerin etten haberi yoktur...

Yetimin hakkını yiyen yiyene,
Düşman oluyorlar durun diyene,
Hele bak ateşten gömlek giyene,
Düştüğü gafletten haberi yoktur...

Ağlanacak halı varda, gülüyor,
Mal için, hergün bin kere ölüyor,
Cehennem'i ve cennet'i biliyor,
Ama, arasat'tan haberi yoktur...

Tutuştu yürekler yandı, göyündü,
Köpek fistan, maymun pantol giyindi,
Oğlan küpe taktı, kızlar soyundu,
Atanın evlattan haberi yoktur...

Baştacı oluyor günaha giren,
İhanet içinde, olmuş kangren,
Bu topraklar için canını veren,
Şehit'ten, o cetten haberi yoktur...

Bozuldu insanda maya, geziyor,
Kalmadı ar-namus, haya geziyor,
Gözleri haramda saya geziyor,
Evdeki ne fettan, haberi yoktur...

Bre Ozan YAYLA, sanamı kaldı,
Hep dosta yakıldı, kınamı kaldı,
Ahlâk ne geziyor, sunamı kaldı,
Kudurdu şehvetten, haberi yoktur...