gece, sen varsın,
uzak evin, en bensiz odasında.
bu büsbütün yığın...
üstüm başım yalnızlık içinde.
gece, kül tablosuna adın yazıldı.
etrafı aşılmayan çehren
yine surlarla kaplı,
birileri yaşamış önce,
biz yeni diye bakarken.
göğe tutunamayan yıldızların,
tüm dileklerini kuşatmışlar.
seninle beraber,
üzerini örtemediğim duygular
üşüyor, günden güne.
senden çok sonraydı,
gözyaşlarımı öldürdüm,
hıçkırıklarımla boğdum onları, sustular.
Kayıt Tarihi : 7.9.2011 07:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çamlıca koksun.
............Bu kalemi yakından tanımak bize çok anlam katacaktır.....
TÜM YORUMLAR (2)