Kül Tablam Dolmuş İçtiğim Sensizlik Şara ...

Kültablam dolmuş
İçtiğim sensizlik şarabıyla
Bir masa
Bir minder var yanımda
Birde sensizliğin açık kimliği
Gülüyor,oturmuş karşımda
Soruyorum cevap bulmuyor
El değdiğin yerleri kurcalıyor
Yürek verdiğin zamanı deniyor

Tutmasam bilirim içimdeki kuş sana uçacak
Kıyamam yine de salarım
Salarım sen sevdama
Sen yokluğun ah sen yokluğunda
İstanbul buz bağlıyor
Bir martı çığlığında
Güneş kanıyor
Yağmur vuruyor
Tolu vuruyor,bağrımı
Azıcık uyumaktı sevdam kokun ışığında
Şimdi güneş sağıyorum sana
Aç çocuklar gibi besliyorum
Özlemin fırtınasıyla yüreğimi
Bir yaprak oluyor ömrüm
Küsüyorum bullutlara
Ansızın yağması yokmu yanaklarıma
Sana söz vermiştim oysa
Ah şimdi tutamıyor,ağlıyorum
Göz yaşlarımın iki ucundan
Sen yinede ağlama
Kıyamam...
Kıyamam sana sevdam
Kıyamam....
Sen uzaksın bilirim
Gökteki yıldızlar kadar uzak
Bir okadar da yakınsın
Hep bu uzaklardan gülüyorsun
Bense....
Geceyi seriyorum yatağıma
Hüzünleri örtünüyorum
Baş koyuyorum sen sevdama
Ama uyuyamıyorum
Olmuyor yokluğuna büzülüyorum
Kalkıp dolaptan buz gibi su içiyorum
Sönmüyor yangınım
Sensiz yaz bile soğuyor
O gözlerin,yürüyüpte gülüşün
İnadına karşımda duruyor
Saçlarını rüzgara vuruşun
Derin mavi istanbul sokaklarında
Bir istanbul kalıyor senden hatıra
Bir de birlikte gezdiğimiz gölgeler
Bekliyorum seni
Bekliyorum derin mavi özlemim
Ne olur unutma beni
Biliyorsun ben hiç unutamam seni