Ey şükür’e bigâne!
Nedir sebep figan’a?
Az mı vermiş ki sana?
Etmiyorsun hiç şükür!
Neler vermiş Rab sana!
Bir etrafa baksana!
Hangi nimet yok sana!
De, acele; “çok şükür”!
Çevren dolu mat’umat!
Kimden onca me’kulat?
Yok, mu ilm-i malumat?
Der-hatır et, de; şükür!
Söyler misin dava ne?
Nedir küfre bahane?
Yapmaz şunu divane!
De; ”halime çok şükür”!
Yer, gök dolu ihsanat!
Dört tarafın ikramat!
Tek eksiğin çift kanat!
Nankör olma de şükür!
Derya dolu balık var!
“Para” demez Halık var!
Ve de; sıhhat, sağlık var!
Gafa dalma de; şükür!
Güneş beleş, Ay beleş!
Hava, suyu say beleş!
Akıl, vicdan huy beleş!
Gel insafa de; şükür!
Ağza, burna, kulağa,
Kalbe, mide, dalağa,
Ete, kana ve yağa,
Her hepsine de şükür!
Ay misali şu yüzün,
Yüzündeki kaş, gözün,
Dilindeki hoş sözün,
Tek ücreti; bir şükür!
Yanlış mıdır sence tez?
Şüphen var sa arz'ı gez!
İfrat ise bende söz;
şükür etme, et küfür!
Kul şükür'e üşenmez!
Üşenene kul denmez!
Hiç olmazsa sen bi kez;
Ruh-u canla de şükür!
Cihat ŞAHİN
24.12.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 24.12.2010 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın en çok gafil olduğu bir hususa dikkat çekmişsiniz. Allah. c.c. razı olsun. Kelamınızdan hikmet ve hakka davet eksik olmasın.
Allah Teala cümlemizi verdiği nimetlere layıkıyle şükredenlerden etsin.
100+anto.
Selam ve dua ile..
TÜM YORUMLAR (2)