KÜL ŞEHRİ
Şehirleri çocuklarla tutuşturduk
Çevirdik bahçeleri ergen cesetleriyle.
Pimi çekilmiş birer anne yüreği ellerimizde
Koyduk gövdelerimizi üst üste
Sokak girişlerine barikatlar kurduk.
Şimdi sadece külü kaldı tutuşan şehirlerin.
Bahçelerde o tanıdık insan eti kokusu…
Nereyi kazsak, bizim kemiklerimiz elimize batan
Bizim etlerimizdir evlerin yüzündeki tortu.
Yeniden başlanmalı bir yerlerden
Külleri toprağa karışmalı şehrin. Ve yıkanmalı,
sökülmeli ergen cesetleri çitlerden.
Kanayacaksa ellerimiz güllerden kanamalı
Yeniden doğmalara atmalı annelerin yüreği
İllaki patlayacaksa sevgiden patlamalı.
21.01.2014
Lacivert Öykü ve Şiir Dergisi 56.sayı
Hasan IldızKayıt Tarihi : 18.5.2014 09:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!