Kül Saatler Şiiri - Mevlüde Bulat 2

Sigaralar çabuk biter!
Kahven şekersiz,
Şöyle incecik telli olduğunda.

Sigaralar çabuk biter!
Dile dökülmeyen yıllar,
Bütün suskunluklarıyla,
Masana oturduğunda.

Bak işte o zaman;
O çok sevdiğin kahven buz,
Sigaran kül tablasında hiç olur.
Yine çabuk bitmiş olur işte sigaralar!
Ama ciğere inerken,
Ama tablada duman atarken...

Sigaralar geç biter.
Her fısıltının,
Ses olduğu gecelerde.
Saatin,
Adımın,
Nefes alışın,
Kalbinin atışı kulağına varır sanki.
Arabalar,dersin.
Nereye gidiyorlar bu saatte?
Saat olmuş üç!
Bu hayat telaşesinde,
Ben de mi?
Ah o mi'den sonrası...
Ah sonrası...
Kafandaki gürültülü sesler,
Kapıyı aralayıp,
Oturur sandalyelere.
Başlarlar üç zaman hesaplarına.
Sigaran bitmez sanki.
İçtiğin meretmiş gibi gelir.
Bırakacağım!
Bırakacağım ulan seni!
Dersin.
Gecenin kucağı;
Sigaranın cızırtısını da
Bağırır sana çünkü.
Sandalyedekiler ayaklanmadan,
Yarı ölüm sarmalar seni.

Göz kapakların aralandığında,
Su çarpmamış aklına,
Sigaran gelir.
Kalkar yakarsın.

Bırakacağım!
Bırakacağım ulan seni!
Ama bugün değil.