incifer'e
ceplerimde kul rengi bulutlarla dolasıyorum.hangi sokaga girsem bir aralıkta bir kapı acılsa senin suretinle karsılasıyorum.yollarda yururken yagmur yagıyor hatırlayabildiğim kadarıyla sesin aklıma geliyor...zor meziyet bu... her daim her kapı aralıgında seni karsılamak.kacıncı oyun ki kacıncı perdeyi kapatıyor su sahne...senle ben mi figuranız sadece,ikimiz mi basrollerden atılmısız.biz nereye gidiyoruz boyle...istasyonda dolusan insanların arasında seninle kaybolduk,biz bir butunu boluyoruz yasantımızda.oyunu bitiriyoruz perdeyi birileri kapatmıyor...iki figuran olark çıkıyoruz sahneden ikimizde de dusunceler var oysa gonlumuz hep basrollerde...
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta