Kul Olur Gönül Şiiri - Mustafa Erol

KUL OLUR GÖNÜL.

Ne olur gel demez, gelmezse de yâr.
Yârine zaten hep, kul olur gönül.
Dinmez asla bu kor, güneşe ayar.
Sanma ki sevdayla, kül olur gönül.

Riyaset siyaset, hükmetmez aşka.
Seveni sevilen, sevseydi keşke.
Bir âşık maşuktan, ne ister başka.
Sevmeyi bilene, dil olur gönül.

Manda kabul etmez, aşktan başka hiç.
Bir başka gönledir, esaretle göç.
Sevilmese bile, almaz asla öç.
Her cefayı saran, kol olur gönül.

Tüm tatların tadı, boş gelir aşka.
Yalnız maşuk tadı, baş gelir aşka.
Yârden her bir gelen, hoş gelir aşka.
Tadı emsalsiz bir, bal olur gönül.

Asırdan asıra, yol olur gönül.
Rüzgârın önünde, dal olur gönül.
Kandan alır rengi, al olur gönül.
Bir küheylansa aşk, nal olur gönül.

Mustafa EROL
08.08.2015
Manavgat / Antalya