Kul Olur Gider Şiiri - Muhsin Özalp

Hayal pınarının suyu kurursa,
Hakikat deryası çöl olur gider.
Dildeki sevdayı cinnet vurursa,
Ahmağa amacı zül olur gider.

Muhteris gönülde kararır düşler,
Küllükte şişeyi kemirir keşler,
Atlas yataklara bayılır leşler,
Halkımın al kanı sel olur gider.

Emelsiz arzuyu kof heves budar,
Sayrılı usları nefisler yeder,
Çobanın suçunu sürüler öder,
Zulme susan diller lâl olur gider.

İlimle düşlerden doğar eserler,
Arifler âleme mühür basarlar,
Cehlin sarhoşları aşka küserler,
Gözlere karanlık mil olur gider.

Aşkın hikmetini doğada sunar,
Arılar bal veren çiçeğe konar.
Muhsin’im oyuna gelenler yanar.
Hak’tan gayrısına kul olur gider.