Kül Olmuşçasına Özlüyorum Anne

Kalbim acıyor anne!
Özledim çünkü
Senin gülüşünü,
Senin yüzünü,
Senin sesini,
En çokta;
Beni uyandırmaya geldiğindeki
O güzel sesinle, saçımı okşayarak uyandırmanı.
Özlüyorum anne!
Çok özlüyorum.
Bazen dalgınlığına gelip yemeği yaktığında
Babam kızmasın diye;
Yanık kokan yemeğe, seni korumak için "Çok güzel olmuş" demeyi bile.
En azından yanımızdaydın.
Sensizlik acıtıyor anne!
Hem de çok acıtıyor!
Yine bir yemek sofrasındaydık,
Yemeği yakmıştım, sen geldin aklıma.
Tadım kaçtı ve odama geçtim,
Şiir yazacaktım, bunun için fon müziği açmam gerekiyordu.
Girdim ve karşıma "Anneler gününe özel" bir video denk geldi izledim.
Sana bir şey itiraf edicem ama kimseye söyleme olur mu?
Biri vardı, su içecekti
Rolü üstlenen anne "Soğuk mu o? Terliyken içme hasta olursun! " dedi
İlk aldırış etmedi, birkaç adım attı ve geri dönüp suyu içmeden rolu üstlenen anneye sarıldı.
Farklı ama gerçekti tepkisi.
Annesini kaybetmiş belki diye düşündüm.
Aklıma geldin yine,
Kalbim paramparça oldu.
Özledim anne!
Kokunu,
Bana kızmanı,
Her ne kadar istemesemde babamla bile tartışmanı,
"Seni seviyorum kızım" demeni
Ne kadar kızsamda "Soğuk su içme" demeni çok özledim anne!
Ha bir de söylemezsem kızarsın.
Her mezarına geldiğim de,
Bir avuç toprağından alıyorum anne!
Bahçemizde ki çiçeklerin dibine ekliyorum.
Her birinde sanki sadece senin kokun varmışçasına,
Solmaması için.
Solmasın ki senin kokun hiç eksik olmasın
diye!
Tabii gidip gelip içime de çekiyorum.
Özlüyorum anne!
Kalbimden ve aklımdan çıkmayan seni,
Özlüyorum anne!
Rüyama gir diye,
Her gün de Allah'a dua ediyorum.
"Allah'ım ne olur annemi bana göster. Onun kokusuyla uyuyup, uyanıyım. " diye.
Özlüyorum anne!
Kalbim kül olmuşçasına
Özlüyorum!