Ben yarin üstüne gül koklamazdım
Çiçeğini döken dal olmuş CANAN
Ben sevmiştim onu, hiç saklamazdım
Kervan geçmez, ıssız yol olmuş CANAN.
Şakıyan dilleri, susmuş konuşmaz
Hazan yemiş bahçe, bulbüller konmaz
Yar benden ıramış geriye dönmez
Konuşmaz dilleri lal olmuş CANAN.
Yaz, bahar ayları çiçek kokardı
Gönülden gönüle sevgi akardı
Kıyamazdım ona, mahzun bakardı
Açılıp sarmayan, kol olmuş CANAN.
RABATLI özlemler içimde kaldı
Yüreğe dermansız yaralar saldı
Düşününce onu, gözüm dolardı
Ateşe benzerdi, kül olmuş CANAN.
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum sayın Ertürk Demirci....
Özellikle final dizesi ...Şiirin anlamlı ve etkileyici noktası olmuş..., yüreğinize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (1)