KUL OLDUM
Yaşanmadı böylesi,ne ferhat gibi dağları delebildim,nede,keremle aslı olabildim,ama seni ilah bildim tanrı gibi tapıp kul oldum,
hasretinden geceleri uyumadım,güneşi sabahları göz yaşımla selamladım ben sana kul köle oldacak kadar sedim.
ağlayamadım içime attım tüm derdimi,hasretimi, ben senin hasret kokan güzelliğine kul oldum.
yüreğimi kor gibi yakan sevgini düşündüm,her düşünmemde yüreğimi dağladım ben senin yüreğine kul oldum.
herkes bir seferde ölmeyi başarırken ben günde binlerce kez ölüp ölüme kul oldum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta