Kül Oldu Evren Şiiri - Oğuz Kıldiş

yaktım günahlarımı kül oldu evren.
tövbeyi edecek arz bırakmadım.
çareyi isterken garip kabrimden.
kadere diyecek söz bırakmadım.
eğildikçe eğildi gönlüm derinden.
gönlümü izaha güç bırakmadım.
merhamette gelmnezse eğer rabbimden.
cehennemde kimseye yer bırakmadım.
şu dünya denilen gurbet yurduna
aklımda tahammül güç bırakmadım.
kul bilir ettiğinin şahidi ruhu
ben senim diyecek yer bırakmadım.
yükleyip tövbeleri eylersem göçü
hiçliğe sığındım bildim de suçu.
çağımazsa gidilmez bilirim amma
çağırınca gidecek yüz bırakmadım.