Kül Oldu Şiiri - Kemal Berk

Kim çaldı gök mavimi, gözlerim mi karardı
Her yanımda bir ateş, sevdalarım yok oldu
Canımdın cananımdın, ömrümün tamamıydı
Sevgiyi bilmeyenler, yaktı yıktı kül oldu

Ne emekler verdim, gözbebeğim gibiydin
Uykusuz gecelerde, canımın içindeydin
Bizleri ayıranlar iblisin birimiydin
Geçmişim yandı gitti, geleceğim yok oldu

Ne hayaller kurmuştum, günlerce pilan yaptım
Tırnağımla toprağı, sabırla nasıl yırttım
Akıl alın terimi, ömür boyu akıttım
Bir kızıl ateş geldi, emeklerim yok oldu.

Düşündükçe üzüldüm, nasıl sevdim onları
Simsiyah bir örtüde, yok olmakmış sonları
Bir ateşle bir rüzgar, çaresiz olanları
Gözümde yaş kalmadı, sevdiklerim yok oldu

Sabahın seherinde, rüzgalar esmeyince
Günlerdir öten kuşun sesleri kesilince
Kararmış topraklarda, yüzlerim gülmeyince
Yaşamanın sevinci, kaçtı gitti yol oldu

Kim kiminle yapıyor, söyleyin bu savaşı
Vatanıma göz diken, bellidir hep amacı
Vursanızda göğsümden, gösteririz yamacı
Bu millet sinmeyecek, gözlerim yaşla doldu

Kemal'eren Kemal Berk
4.8.2021