Kül olarsan Şiiri - Sevinc Arzulu

Bu dünyanın dərdi-qəmi,
Mənə qalıb deyəsən.
Nə olar ki bircə dəfə,
Qəlb qapısın döyəsən.

Soruşasan:-`Nə var, nə yox,
Mənim gülüm, necəsən.
Bilirəm ki qayğılar çox,
Yatırsanmı gecə sən.

Gözlərinin altı yenə,
Kölgələnib, qaralıb.
Bir diqqətlə baxım sənə,
Rəngin yaman saralıb.

Nə çəkirsən bu dünyanın,
Dağdan ağır dərdini.
Anla gülüm, bilməyəcək
Kimsə sənin qədrini.

Qaladığın bu atəşə,
Təkçə özün yanarsan.
Yaxınlaşma çox günəşə
Sonunda kül olarsan.