Kul Ol Şiiri - Emine Tugay Dursun

Dünya döner de döner, "ol" dediğinden beri,
Sen yarattın her şeyi; şu göğü ve de yeri!
......
Bariz musallat oldu Şeytan biz acizlere,
Nasıl dayanacağız ettiği tacizlere?
......
Yardımını isteriz bu zorlu imtihanda,
Bir nefes almak için durduğumuz bu handa!
......
Sen varsın ya Müheymin, kime gidelim ki biz?
Sensiz çok üşüyoruz her yer soğuk ve de buz!
......
Girermiyiz bilemem bu halde Cennet'ine,
Ruhumuz özlem duyar asıl memleketine!
......
Layık değiliz bizler belki de Rahmetine,
Ama sığınıyoruz sonsuz merhametine!
......
Sanki yüreklerimiz günah yüklü bir gemi,
Yine de arsız kulun ne kadar yüzsüz de mi?
......
Sen ki Kıtmir'e bile Rahmetini vadettin,
Bunu duyan mücrimler o vakit oldu metin!
......
Ey var edip; yok eden sen bizim Hâlıkımız,
Affın ile buluşmak Müslümanca farkımız!
......
Ortasında kalırsın kıldan ince Sırat'ın,
Mağrurlanma ey gafil orda geçmez sıfatın!
......
Allah'a kul ol ki sen, gerisi hep anlamsız.
Huzuru bulamazsın nere gitsen İslamsız!

20/04/2018