Kül Miras Şiiri - Mehtap Calgıc

Size duvara asabileceğiniz üzüntüler verdim
Guguklu bir saat gibi
Kendinden geçen bir bağırma gibi
Sarkacında parlıyordu kalplerinizin kırılma rengi

Ah benim incinmiş yanılgılarım
Kaburga, yağmur ve kil
Tanrıdan ayrılmış mükemmel kusur
İnsan..
Azalan şeyler için ne yapmalıydım

Size kulak çınlamasından sonra oluşan
Bir sessizlik bıraktım
Anıları gözleyen bulutlu yansımalar…
Martıları kesen bir fırtına gibi
Rüzgarında kanıyordu tutulmamış sözlerin kalbi

Ruh benim sevgilim
İnanın çoğ zaman ben bu bedende değildim
Karasal şeyler üzerine yazılmış simyâ
Çivilerden değil
Kalabalıktan geliyordu o büyük batma

Lambam koyulaşıyor ve taş beni bırakıyor
Bir köpek kuyruğu gibi mutlu olmanızı dilerdim
Bir kedi burnu gibi pembe
Tek parmakla sevilmelik
Bakmayın kusuruma ama hayat bu
Varoluşumuz bile tam bir delilik