Kul Köleyim Şimdi Şiiri - İbrahim Şahin 2

KUL KÖLEYİM ŞİMDİ

Sanma ki yalnızım
Ve sensiz
Ve senden uzak
Sessiz, sakince

Hayalinleyim
Kendimden uzak
Yorgun, bitkin, bedende ölü
Sorgucun elinde, idam mahkûmu

Yıktığın onca umutların altında
Bağladığın yolalların kıyısında
Kararttığın dünyamın orta yerinde
Dertlerimle baş başayım, savaştayım

Bir sendin saçımı yolan
Bir sendin sinemi dağlayan
Gel gör, kimler saçımı yolmada
Kimler sinemi dağlamada, cayır cayır

Cinler uçuşuyor, cinler kaynıyor
Eller zincire vurulu, sarılı dört yan
Altımda koca koca kazanlar kaynıyor
Sanma ki azad edildim, kul köleyim şimdi

Dağlar delen, sıra dağlar aşan ben
Yıldızlara kafa tutan, yıldız çalan
Aslanlar gibi kükreyen, tazı gibi koşan ben
Bir vurgunda yere serili, bedende, ölü ben

Gecelerin nöbetçisiyim
Yıldızları, tek tek ben sayarım
Gündüzlerin suçlusu, tutuklanan ben
Ağıtların bestecisiyim, suçum büyük

Bedenimden şikâyetçiyim hâkim bey
Ben öldüm, beni ordan ora taşır, teşhir eyler
Zalim yârdan şikâyetçiyim, hâkim beyler, paşalar
Derdime dert üstüne dert katar, gayrısına derman satar