Sevda kokan yüreğim
Kavruldu döndü bak çöle
İnsan denen varlığa
Sevmesini bilmeyen yare
Olunmaz ki kul köle
Mevladan gayri kimseye
Olunmaz ne kul nede köle
Koparılıp kıyılmaz
Dalında açın güle
Anlamaz kimseler beni
Derdimi yanarım bülbüle
Mevladan gayri kimseye
Olunmaz ne kul nede köle
Yaratılana değil
Yaradadına olmuştur
Bu gönül kul ile köle
Sevdandan yana yana
Döndüm rüzgarda savrulan küle
Yaratılan kul için
Uğrunda ölmeye değmez bile bile
Mevladan gayri kimseye
Olunmaz ne kul nede köle
Kayıt Tarihi : 2.3.2006 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Balık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/02/kul-kole.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!