Hiç çile çektinmi, sen bile bile;
Sevipte birini, düştünmü dile.
Neşeyle mutluluk verip hep ele,
Odunmu birine, söyle kul köle.
Eğer gelmediyse, başına gele;
Anlarsın halimi, sende sev hele.
Çok görme kimseye, hiç gülme ele;
Sonunda olursun, sende kul köle.
Güzel şeydir sevmek, çeksende çile;
Hiç aldırma boşver, düşsende dile.
Dinleme kimseyi, bakma sen ele;
Ol sevdiysen eğer, sende kul köle.
10 Haziran 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 16.4.2010 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/16/kul-kole-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!