Kul Kendine Eder Şiiri - Zeki Günay

Gülü bilmez bülbül, dikeni sanır heder,
Sözü anlamayan kul, giderde zan eder.
Başı secdeye koymaz, iman var zanneder,
Ne ederse dünyada, kul kendine eder.

Sercuc laf anlamaz, yalan dilde gezdirir,
Kadın haksız yere, kanı mercum ezdirir.
Mercum olan bu kadını, Sercuc bezdirir,
Ne ederse dünyada, kul kendine eder.

Kul mercu'ya sığınır, baş secdeye inmiş,
Haksız olan kul, haklının sırtına binmiş.
Kirlinin bitmeyen kiri, kirsize sinmiş,
Ne ederse dünyada, kul kendine eder.

Resul ashaba tercümanü'l Kur'an eder,
Ashabında ne dert kalır ne de bir keder.
İslama dil uzatmaz, ne rahib ne peder,
Ne ederse dünyada, kul kendine eder.

Ey Kul Zeki, günahına gözyaşın siner,
Samimi tevbeye, gökten beraat iner.
Affı kabul olan kulun, gözyaşı diner,
Ne ederse dünyada, kul kendine eder.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY