Sonbaharın kasvet kokan akşamlarının
herhangi birinde
yağmur damlası sıradan döngüsü içindedir hayatının
kendiside farkındadır bunun
bar denen dört duvarın tahta iskemlesine sertçe düştüğünde
düşüşün şiddetindenmi bilinmez
parçalanan hayat maskesini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta