Kul İslamı Bilmeyince Şiiri - Adem Gült ...

İnsan nefsine koşuyor.
Şeytan ile buluşuyor.
Hergün bela dert oluyor.
Kul islamı bilmeyince.

Durmadan yanlış yapıyor.
Şer alıyor şer satıyor
Hep kendini aldatıyor.
Kul islamı bilmeyince.

Dini gerçek uygulamaz,
Kılar namazı anlamaz.
Ne çok kötü ne yaramaz.
Kul islamı bilmeyince

Şeytan ile yaşar durur.
Güçsüze,fakire vurur.
Hertarafı benlik gurur,
Kul islamı bilmeyince.

Bir değilki,bin suç yapar,
İslamı maddeye satar,
Hırsla yatar,hırsla kalkar,
Kul islamı bilmeyince.

Geçirir ömrü boşuna,
Ne çok gider mal hoşuna,
Acımaz hiç başkasına,
Kul islamı bilmeyince.

Hep her yana yapar zarar,
Hakkı değil, şerri arar,
Nice mazlum cana kıyar,
Kul islamı bilmeyince.

Sabah olup,gün doğuyor,
Akşam hava kararıyor,
Demez ki hiç ne oluyor,
Kul islamı bilmeyince.

Her taraf hep ibret dolu,
Güney,kuzey,batı,doğu
Anlamıyor yeri göğü.
Kul islamı bilmeyince.

Hertaraf ona yabancı,
Sanki olmuş bir yalancı
Elbet hali kötü acı.
Kul islamı bilmeyince.

Yazmakla bitmez hatası,
Çalışmıyor hiç kafası,
Yapamıyor o hesabı,
Kul islamı bilmeyince

Dindarım der dini bilmez,
İçindeki nefsi yenmez,
Fakire sadaka vermez,
Kul islamı bilmeyince.

Hırs ile yer boğazına,
Doldurur durur,ağzına
Acımaz hiç başkasına,
Kul islamı bilmeyince.

Şükretmez rızkı verene,
Bakar cebine girene,
Derki onlar bana ne,
Kul islamı bilmeyince.

İslam dini insan dini,
Kolla her an birbirini,
Ama görmez fakirini,
Kul islamı bilmeyince.

Ne çok güzel Hakkın nuru,
Her şeyi hep gerçek doğru,
Katar pişmiş aşa ağu,
Kul islamı bilmeyince.

Huzur arar başka yerde,
O bulunmaz öyle yerde,
Demez İslam çare derde,
Kul islamı bilmeyince.

En güzel kul muhammedim,
Demiş kula öğren ilim,
O da eder kula zülüm,
Kul islamı bilmeyince.

Bir Müslüman hiç okumaz,
Okumadan yön bulunmaz,
Olur kocaman bir yobaz,
Kul islamı bilmeyince.

Küçük aşık yazdı yine,
Bu ybazlar zarar dine
Anlatayım neyi kime,
Kul islamı bilmeyince.

Kullar bir gün hep ölecek
Yalan değil bunlar gerçek,
Hala durur her gün gevşek,
Kul islamı bilmeyince..