Kül İle Rüzgarın Dansı Şiiri - Demir Mut ...

Sessizlik… Sessizlik… Yine sessizlik gelgitleşen soluğumda
Ve aleykûm selam.

Ah benim canım
Horozlu aynaların sırlarında,
Öncelerin sıyrıkları
Kül ile rüzgârın dansı,
Eli boş dönüşlerim
Aldırma…
Altı vakit aşksın sen,
Uykusuzluklarımda hala

Kulak memelerimin emzirdiği,
Sözlerini söyle sen yine
Dudağının kırmızısını boşalt,
Kan çanağı gözlerime
Gez içimde, dolaş
Sonra leb de
Anlayayım,
Uyutmazken beni gözlerinde

Niyetlerim mi?
Boş ver…
Gölgemi tekmelemek benimki,
Kıblesi şaşmış seccademde
Onlar sücudu abdestsiz dileklerim
Söz verdim bir mumun can ipliğine,
Kesilmeyecek bileklerim

Zamanın kımıltılı teninde,
Silkelenmiş gün tozları
Ve bir yoklama defteri,
Yok yazılacağımız
Ağzını çalkalıyor derya denizlerimde,
Toz yutmuş balıklar
Ölü kuşlar besliyorum,
Cami avlularının ezan seslerinde

Ah benim canım…
Damak tadımın dikenli inciri
Var sayma beni,
Hayra yorulmuş düşüne
Ağlama karanlığıma
Üzülme…
Takdir-i aşk bu
Tüm haklarım helal dünüme

Suadiye kasım ikibinonbeş
Demir Mutlugil