Kul ile rab Şiiri - Mert Atal

Ey sabâhat-i mücesseme, saadeti uzma
Yoktur senden gayrım
Binbir güneş gördüm
Varamadım senden daha revnâğına
Binbir nur yarattım
Varamadım hakîkatin yamacına.

Ne kadar rencide-i hatır olsam da
Düşemedi ayaklarım raht-ı gürize
Karşı koyamadı yüreğim rahtolunuşuma..

Ey cennetim
Ömrümün dilarâsı
Beşerce Pir'im
Ilahi kudretim
Yokmudur acep bir şu'le-i ümit
Dinsin feryadı dilimin..

Var mıdır içerinde bana dair zerrei bakiyye-i muhabbet
Gayrı yoksa alem kahırdır
Yüreğimin her bir köşesi cesami ceriha ile kaplıdır
Kalbim yetim kalmış bir çocuktur mekke kapısında
Öyle ki
Deruni bir feryat fırlatırım delinir asiman..

Ciğer-i sûzân yek çaker sadi kapında
Al eteğinin altına okşa başını
Düşürme kendinden cüda
Ecr-i sezası olsun
Yürekten sıcak bir sarılma
Kavuşsun ruhu helecâna nermin bir sêdayla..