Kul ile Rab Şiiri - Esma Nurhilal Gezgel

Etme gönül
Kapılma dünya angaryasına
Bir bakacaksın su gibi akıp gitmiş zaman
Neyin var bu zalim dünyada sana kalacak?
Bu beden,bu giyim kuşam
Bu dünyalık zevkler
Her şey bir gün yok olacak
Herkes aynı yerde buluşacak
Kapkara bir toprak!
Bağlama kendini dünyaya
Ey gafil!
Sanır mısın sendekiler sende kalacak?
Ruhun yorgundur bilirim!
Ama koyverme kendini
Dünya çilesi biter elbet
Sen ahirine bak
Kendini üzme dünyalık uğruna
Boş ver yorma yüreğini!
Acını nasılsa kimse anlamayacak
İçinde de büyütme
Çok canın yanar yoksa!
Anlatma derdini kimselere
Anlamayacaklar nasılsa
Dost,kardeş,ana baba...
Onlar da kimmiş
Seni anlayan tek Rab
Aç derdini O'na
Ancak O bulacak sana derman
O'na anlattım da olmadı dersen
Önce imanını sorguya çek
Eğer sağlamsa iman ve olmuyorsa
Sevin dermanın hemen bulunmadığı için
Allah en çok sevdiği kullarını imtihan edermiş
Kim bilir burada bulamadığın dermanı
Sana ahirette bahşedecek belki de
Dünya imtihan silsilesi ile dolu
Elinden geleni yap
Gerisini Allah'a bırak...