Kül ile katran Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu gün yine yalnızlıklar içinde paramparçayım
Kül tablasında yarısına kadar içilmiş
Yenice sigarası gibiyim
Bir yanım kül bir yanım katran
Takvimler bir güne takıldı
Son içimde biraz nefes biraz duman
Gül dudaklar arasında geçen zaman
İçinde iliklerine kadar ezilmiş
Yüreğine sevginin dili değmiş
Şanslı ama sevgi müptelası garibin biriyim

Sonbahar geldi bir yanım dökülen yaprak
Diğer yanım kadim hatıralardan kovulanlar
Bir satır iki hecede saklanmış gizemli iştiyak
Tüm istikbalini kayıtsız şartsız bağlayanlar
Bir mahsun sevdanın arkasından ağlayarak
Yazık ki yavaş yavaş yok oldular
Biri kabir gibi bir yürek diğeri kış günü donmuş toprak
Bu devasa gövde bir küçük mezara nasıl sığacak?
Kıyaslıyorum buz kesmiş yüreğimin kasvetini
Bu sevdanın ilhamına ceset niyetine bakarak