Fatma Ana özün dara çekince
Gözünün yaşından sel olmadı mı
Ah edip gözyaşm yere dökünce
Üzüm göğerip de dal olmadı mı
Üzümün dalından bir üzüm oldu
Elâ gözlü usul boylu sultanım
Sen benim yaramı sar da andan git
Yaram yürektedir durmuyor kanım
Sen benim yaramı sar da andan git
Gidemedik yollarımız kış oldu
"Elif" Allah adın okur yazarım
Hocam bir ders verdi "be" deyu deyü
"Te" ile "Se" de kaldı nazarım
"Cim" cemalin gördüm "he" deyü deyü
"Hı" Hızır İlyas'ür ezel ezelden
Erenler derilip ceme varınca
İptida şaz olup gülen kim idi
Kabe'yi yaptırıp bina kurunca
İptida içeri giren kim idi
Kim idi dünyada bulmadı yân
Efendim cemalin görmeğe geldim
Muhammed Ali'nin nuru sendedir
Ayağına yüzüm sürmeğe geldim
Hasan Hüseyin'in nuru sendedir
Ervah–ı ezel’de kandilde nurdur
Eğer candan sever isen sen beni
Eğlen uçup gitme der güle bülbül
Senin mekânın benim kalbim evidir
Vücudum şehrine kona der bülbül
Konarsan güle kon dikene konma
-
Haydar Güner
-
Ozan Ilgaz
Tüm Yorumlarul Himmet — Türküsünü Havalandıran, İnancıyla Mücadele Eden Halk Ozanı
Sen toplum için şiir yazmadın, toplumu şiir yaptın.
“Ali çağırır” dediğin her dize,
yalnız söz değil; halkın vicdanına mıknatıs gibi çarpan bir çağrıdır.
“Pir Sultan yolu…” diyerek yalnız bir isim değil;
Kul Himmeti'nin çok güzel bir eseri var:'Seyyah Olup Şu Alemi Gezerim'.Ne kadar güzel sözler ve harika bir şiir. Okuduğum şiirleri de çok güzel.