Deniz Tuğlu (Mahlas: Kul Hikmet)
10 Nisan 1990, Yozgat – Çekerek Sarıköy doğumlu olan Kul Hikmet, halk şiiri geleneği ve tasavvuf etkisiyle kaleme aldığı şiirlerinde hayatı, insanı ve hakikati sorgular. Gariban bir babanın oğlu olarak yetişen şair, şiirlerinin dillerde dolaşmasını, saz ve ezgiler eşliğinde yaşamasını ister. Kul Hikmet, güçlü duygular ve hak söylemiyle örülü eserlerinde hem bireysel arayışa hem de toplumsal değerlere ışık tutar.
Sırtıma yüklediler yük,
Hayıflanma, boynunu bük.
Evim yıkık, ocak sönük,
Böyle geçti bir zamanlar.
Vücudu sancılar sardı,
Kiralandı ömrüm, hain bir zalime,
Bir kuru ekmeğe muhtaç eyledi.
Çırpınır, ağlarım şimdi halime,
Giden gençliğime selam söyledim.
Irmak gibi coşkun, coşkun akardım,
Kaderim iki dudağın arasındadır,
Aklım hâlâ gözlerinin karasındadır.
Eli hançer sızılıyor, yaresindedir,
Derdime dermanım, yarin çaresindedir.
Dörtnala gönülüm coştu, harasındadır,
Şerefsizlik onur olsa
Bağrını açar gezersin
Ömürde üç günün kalsa
Haysiyetsizlik edersin
Helal yola asla sapmaz
Derdim bir değilki saymakla bitsin
Gün gelir bizim de yüzümüz güler
Sazı sözü bilmez eylenip gitsin
Dost görünür hasım yüzüme güler
Yolumuza keskin taşları döşer
Kaleminen kağıt kağıt
Yazarlar üstüne ağıt
Ben unutum sende unut
Bize şimdi yol görünür
Duyarmısın sesim bilmem
Öyle deme, dilin yanar,
Gönül yara almış, kanar.
Görenler delirmiş, sanar
Hain bir zalim elinden.
Kırılır kolum, kanadım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!