Kul Hakkı Şiiri - Kubilay Enginol

Kul hakkı yersin, bitti, gitti değil mi?
Çekmiyor mu peki, karşındaki eziyeti
Sanma var Yaradan’ın öyle cenneti
Acaba bu zihniyeti sana kim öğretti?

Kadını döversin, kendini adam sanırsın
Onlar, Ana, Bacı, Kadın, sen nasıl insansın
Yaradan’ın parçasıyız, unutma
Ha kadına vurdun, ha yaratana

Çocuğa taciz edersin, Hakkını helal et dersin
Sorarım, sen şeytan değil de nesin?
Sonra adamım diye gezersin
Kahharı unuttun, hesabını vereceksin

Yap, et, yık mahvet bu dünyada
Hesap veririm dersin, nasıl olsa öbür tarafta
Kusura bakma, yok öyle yağma
Haltı nerede yediysen, hesabı vereceksin orada

Hayvanları hakir görür, Zulm edersin
Onlar benim sessiz kullarımdır’ı dinlemezsin
Yaptıklarınla kalacağını mı zannedersin
Hesabın çok fazla, sen ödeyemezsin

Ramazanda oruç tutar, dua edersin
İftarda etrafın aç mı, tok mu bilmezsin
Hırsızlık parasıyla Hacca gidersin
Sen kendini kandırırsın, Yaradan’ı geçemezsin

Savaşırsın, hırs yaparsın, yatacağın bir avuç toprak
Sen göçünce emin ol, hepsi yalan olacak
Geride kalanlar Mallarının üzerine oturacak
Senin Ah, Vah etmeye halin bile olmayacak

Başkasının karısına göz dikersin
Sorsalar, en namuslu sensin
Bitti, geçti, gitti zannedersin
Muhakkak cezalardan ceza beğenemeyeceksin

Mal yapar, malzemeden çalarsın
Zannedersin ki zavallı, sen uyanıksın
Kul Hakkı yiyorsun, farkında mısın?
Feryadın kainatta duyulacak, öyle ağlayacaksın

Oku, anlayarak, sindirerek Kur’an’ı
Görmeye çalış, her harfin anlamını
Anlamaz mısın be adam uyarıları
Hala anlamazsan görürsün Helak’ı

Kalem yazdı bu kelamları
Kul Kubilay anlattı meramını
Biliyorum, hiç birimiz tam değiliz
Tam olmaya çalışmak olmalı gayretimiz