Kül Gülüşler Şiiri - Selim Akgün

Körü körünelik mi?
Kalmadı,taze bitti be usta
Körüklü gülüşler mi?
Kömür de bitti be usta...
Sen iyisi mi kap ortan bir kürek,
Süpür küllerimi...

Ah be usta,
Döktün ellerinde taşırken yerlere beni,
Bozdum griliğimle,düştüğüm yerin pembeliklerini
İzim kalmasın isterdim geriye ama;
Bırak küller mirasım olsun,
Dinlesin yanık ezgilerimi,
Fakat sürmesin izlerimi...