Kül Gibi Şiiri - Yusuf Muhammed Köylü

Gözlerin bir yangın, ben kül gibiyim,
Dudağında yarım bir gül gibiyim,
Sen baharda açan bülbül gibiyim,
Sensiz her nefeste soluyorum ben.

Geceler içimde kanar usulca,
Adını yazmıştım en son buluta,
Rüzgârlar silmeden dokun bir daha,
Yüreğimde seni saklıyorum ben.

Ayrılık ne demek sende öğrendim,
Her gün bir yanımı senden beğendim,
En güzel yerinde kaldım sevdanın,
Giderken kendimi bölüyorum ben.

Bir sözün düşerken kırıldı içim,
Gözlerim dert alır, gönlümse biçim,
Sevda denen şeymiş en büyük suçum,
Ben hâlâ sen diye yanıyorum ben.